Alleen op reis, wat zielig!

Over alleen zijn en werken aan de relatie met jezelf

Marion in Gambia in de auto

Blog

2 min leestijd

In de schoolvakantie was ik alleen op reis. Mijn kinderen waren die periode bij hun vader en ik ben 11 dagen alleen weg gegaan. Voordat ik vertrok kreeg ik regelmatig de vraag “Met wie ga je?”. Als ik dan vertelde dat ik alleen ging, kreeg ik regelmatig meewarige blikken.

Ben ik zo zielig dat ik niemand heb om mee op vakantie te gaan en dat ik er noodgedwongen maar alleen op uit trek? Nee. Toch ging ik mezelf regelmatig verantwoorden. Uitleggen dat het een bewuste keuze was. En dat ik echt wel vriendinnen heb.

Kan ik het goed hebben met mezelf?

Het lijkt wel alsof we in onze westerse cultuur veel mensen verleerd zijn om alleen te zijn. Om het echt goed te hebben met zichzelf. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn. Tijd en ruimte te hebben voor reflectie, tot rust te komen. Het geeft mij een gevoel van thuiskomen. Terug naar de basis. Hierdoor kom ik weer goed in mijn vel te zitten.

Je belangrijkste relatie

We zijn gewend aan om aan onze relaties te werken. Zeker de relaties met de mensen van wie we houden. Maar hoe normaal is het om aan onze relatie met onszelf te werken? Voor mij zijn deze 11 dagen alleen ook zo fijn omdat ik steeds beter zie hoezeer ik op de ander gericht ben. Het is onderdeel van mijn werk. Maar ik doe het overal. Jaren geleden heeft dit er mede toe geleid dat ik een burn-out kreeg. Altijd maar bezig en gericht op de ander. Inmiddels weet ik de signalen steeds beter te herkennen; ik word minder enthousiast en ik voel me moe als ik niet genoeg tijd neem voor de relatie met mijzelf. Dan heb ik dus niet meer de ruimte om er echt te zijn voor die anderen.

"We zijn gewend aan om aan onze relaties te werken. Zeker de relaties met de mensen van wie we houden. Maar hoe normaal is het om aan onze relatie met onszelf te werken?"

Relatietherapie

Net als een liefdesrelatie gaat de relatie met jezelf ook niet altijd over rozen. En dan komen er momenten dat je er helemaal klaar mee bent. In een liefdesrelatie kun je dan even de deur uit. Of in een andere kamer slapen. In de relatie met jezelf gaat dat niet. Maar er bestaat een equivalent: afleiding. Als ik even klaar ben met mezelf, merk ik dat ik afleiding zoek. Met veel mensen om me heen, of allerlei activiteiten. Ik weet het en ik ken het van mezelf. Dus ik ga de uitdaging aan. De uitdaging om tóch het alleen zijn te ervaren. Dat deed ik dus. Elf dagen lang. Elf dagen van reflectie om te werken aan de relatie met mezelf. Met leuke dingen op het programma, ook dat, maar niet zo dat het me afleidde van de essentie. Want ik sta op één.